Menu główne:
Ciekawostki
Sieć stron WWW (ang. Word Wide Web) stworzył Tim Berners - Lee
w 1989 roku. Przez kilka pierwszych lat nie transmitowano dźwięku ani obrazu za pomocą Internetu. Obecnie przesyłanie danych poprzez światową sieć internetową jest czynnością niezwykle powszechną. Dotyczy to wszelkich dziedzin zainteresowań a w szczególności mediów w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Przez wiele lat Internet był środowiskiem zamkniętym dla muzyki
z powodu dużej objętości plików dźwiękowych. Dodatkowym utrudnieniem była konieczność pobierania całego pliku przed jego odtworzeniem. Dopiero opracowanie skutecznych metod kompresji i technologii odtwarzania plików muzycznych (za pomocą transmisji strumieniowej) przed całkowitym pobieraniem z serwera ułatwiło przesyłanie danych.
Opracowanie skompresowanych formatów zapisu umożliwiło oszczędność miejsca potrzebnego na plik muzyczny. Z kolei Internet umożliwił amatorom muzyki archiwizacje nagrań muzycznych w dowolnych, dogodnych dla siebie bibliotekach. Również odpadła konieczność zakupu całej płyty w celu uzyskania jednego utworu. Powstały całe strony - serwisy internetowe zawierające ogromne ilości utworów z całego świata i różnych rodzajów muzyki a także prywatne serwery FTP. Stworzono programy komputerowe służące do przeszukiwania sieci internetowej w celu znalezienia żądanych utworów i ściągania na własny komputer (programy do wymiany plików w sieci peer to peer np. Kazaa, iMesh). Jednak upowszechnianie utworów bez zgody autorów prowadzi do kradzieży. Bowiem pobieranie plików muzycznych ze źródła, które nie uzyskało zezwolenia danych właścicieli praw autorskich na ich udostępnianie, powoduje łamanie prawa autorskiego. Pobierając plik, tworzy się jego kopie na twardym dysku nie ma na to żadnego prawnego usprawiedliwienia.
Dlatego, aby mieć pewność, że pobierane pliki muzyczne z Internetu nie powodują łamania prawa, powinno się korzystać z odpowiednich źródeł, które oferują materiały legalne. Chociaż nie zawsze można znaleźć wybrane pliki muzyczne według własnych potrzeb. Skuteczną legalną metoda pobierania nagrań poszczególnych wykonawców albo zespołów jest przeszukiwanie witryn internetowych należących właśnie do owych wykonawców. Chociaż na stronach zespołów z najwyższej półki udostępnionych jest bardzo niewiele nagrań to niemal na każdej znaleźć można pliki dźwiękowe, które udostępnione są całkowicie za darmo. Przy odrobinie szczęścia można znaleźć nie tylko próbki utworów z najnowszej płyty, ale również ścieżki nagrywane na żywo albo remiksowane, które nie zostały wydane na danej płycie. Natomiast nieoficjalne witryny wykonawców są doskonałym źródłem informacji o zespołach, jednak zwykle nie posiadają zezwolenia na swobodne udostępnianie plików muzycznych.
Powstało kilka wydawnictw i dystrybutorów sieciowych zapraszających artystów do umieszczania na serwerach własnych utworów w celach promocyjnych. Odwiedzający internauci tego typu strony dokonują wspólnej selekcji najlepszych utworów poprzez częste pobieranie podobających się utworów niż te, które nie wzbudziły zachwytu. Dlatego w pewnym zakresie wyręczają wydawców w doborze wydawanego repertuaru.
Poniżej przedstawiono przykłady witryn, oferujących pliki muzyczne, na które uzyskały zezwolenie prawowitych właścicieli praw autorskich:
również strumieniowych. Prowadzący stronę eksperci muzyczni dokładają wszelkich starań, aby witryna wyróżniała się z pośród innych -płatnych lub bezpłatnych rozgłośni internetowych.
Można również skorzystać z oferty płatnych serwisów muzycznych - udostępniających pliki muzyczne za określoną miesięczną opłatą. Jednak ograniczenia prawne dotyczące udostępnianych plików zazwyczaj uniemożliwiają wykorzystywanie utworów jako materiału źródłowego, gdyż wymagałoby to sprzecznego z prawem przekonwertowania na format WAV. Jeżeli jednak chodzi wyłącznie o słuchanie utworów to opisana oferta płatnych witryn jest godna zainteresowania.
Do najbardziej popularnych witryn tego rodzaju zalicza się:
z możliwością nagrania na płytę CD pobierana jest opłata (1$) a oprócz tego obowiązuje również miesięczna opłata.
Również sieci P2P działają zupełnie legalnie nawet, gdy istnieją pliki niedopuszczone do legalnej wymiany. Oczywiście zdecydowana większość plików przesyłanych w takich sieciach to pliki, których udostępnianie zostało dopuszczone przez twórców i właścicieli praw dystrybucyjnych. Listę utworów i wykonawców można znaleźć na stronie:
Powyższa witryna prezentuje wyszukiwarkę utworów oferowanych przez wydawnictwa muzyczne oraz wprowadzone pliki muzyczne do sieci P2P przez autorów i właścicieli praw autorskich. Oczywiście sieć P2P może również zostać wykorzystana do nielegalnej wymiany plików, czego trzeba się wystrzegać.
Sieć per to peer posiada największą liczbę dostępnych plików, szczególnie, gdy trafi się na sieć łącząca użytkowników o podobnym guście muzycznym. Sieci P2P opierają się niemal wyłącznie na bezpośrednich połączeniach pomiędzy użytkownikami, chociaż istnieją sieci scentralizowane, które działają z wykorzystaniem serwerów centralnych (sieć FastTrack klienci: iMesh, Kazaa albo sieć eDonkey klienci: eDonkey2000, aMule, eMule) jednak do prawdziwych P2P należą sieci zdecentralizowane bez centralnych serwerów np. sieć DirectConnect klienci: DC++, DirectConnect. Również istnieje sieć peer-to-peer wykorzystująca protokoły wymiany plików, niewymagająca do działania żadnych centralnych serwerów tylko tzw. Trakery, czyli zwykłe serwery, które nadzorują proces pobierania i wysyłania (każdy plik posiada swoją mini sieć a traker nadzoruje te mini sieci np. sieć BitTorrent klienci: Azureus, BitComet, BitTornado, BitTorrent, uTorent, Shareaza).
Bezpłatne oprogramowanie P2P pozwala użytkownikowi udostępniać innym użytkownikom katalogi na swoich twardych dyskach, a także umożliwia przeglądanie zawartość dysków (nie we wszystkich programach). Większość sieci, klientów oraz serwisów ulega ciągłej zmianie w ciągu kilku lat albo nawet miesięcy. Dlatego aby zasięgnąć najświeższych informacji na temat sieci P2P należy śledzić informacje na odpowiednich witrynach internetowych na przykład: